صومعه سومیلا / گردشگری مذهبی در ترکیه

صومعه سومیلا را می‌توانید در داخل روستای آلتندره در مرزهای شهر ترابزون پیدا کنید، که یکی از مهم‌ترین دارایی‌های فرهنگی منطقه دریای سیاه است.

این صومعه که در میان مردم به عنوان "مریم باکره" شناخته می‌شود، 300 متر بالاتر از دره آلتندره قرار دارد.

طبق افسانه، این صومعه توسط دو کشیش به نام‌های برنابا و صوفرانیوس از آتن در زمان امپراتور بیزانتی، تئودوسیوس اول (۳۷۵-۳۹۵) تأسیس شده است. این صومعه توسط یکی از ژنرال‌های او، بلسیاریوس، پس از اینکه امپراتور جاستیانوس از او خواست تا صومعه را تعمیر و در قرن ششم گسترش دهد، تعمیر شد. از قرن سیزدهم، این صومعه هنوز وجود دارد.
از آنجا که امپراتوری عثمانی در گذشته دارای بسیاری از صومعه‌ها بود، تنها یک مسئله زمان بود که آن‌ها بتوانند صومعه سومیلا را به جمع خود اضافه کنند.

بسیاری از بخش‌های صومعه سومیلا در قرن هجدهم بازسازی شدند و برخی از دیوارها با نقاشی‌های دیواری تزئین شدند. با ساختمان‌های بزرگ در قرن نوزدهم، این صومعه ظاهری باشکوه پیدا کرد و دوره ثروتمندترین و درخشان‌ترین خود را زندگی کرد. این صومعه فرم نهایی خود را در این دوره گرفت. در زمان اشغال ترابزون توسط روس‌ها بین سال‌های ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۸، این صومعه تصرف و پس از سال ۱۹۲۳ به طور کامل تخلیه شد.

بخش‌های اصلی صومعه سومیلا؛ کلیسای سنگی، چندین کلیسا، آشپزخانه‌ها، کلاس‌ها، مهمان‌خانه، کتابخانه و چشمه مقدس. این ساختمان‌ها در یک منطقه بسیار بزرگ ساخته شده‌اند. آکوآدکت بزرگ، به طور واضح آبی را به ورودی صومعه می‌آورد، بر روی شیب قرار دارد. بیشتر این کمربند چند چشمی تخریب شده است. یک پلکان باریک و طولانی به ورودی اصلی صومعه می‌رسد. اتاق‌های نگهبانی در کنار در ورودی وجود دارد. از اینجا، یک پلکان به حیاط داخلی می‌رسد. در سمت چپ، ساختمان‌های مختلفی در مقابل غاری که بعداً به کلیسا تبدیل شده و کتابخانه در سمت راست قرار دارند. دوباره در سمت راست، منطقه‌ای با بالکن بزرگ که جلوی لبه را پوشش می‌دهد، در سال ۱۸۶۰ به عنوان اتاق‌های راهب و مهمان مورد استفاده قرار می‌گرفت. هنر ترک نیز در ساختمان‌های حیاط با کمدها، سلول‌ها و بخاری‌ها در اتاق‌ها قابل مشاهده است. 

نقاشی‌های دیواری که به طور دوره‌ای در صومعه سومیلا حذف شده‌اند، صحنه‌هایی از کتاب مقدس دارند. آن‌ها تصاویری از زندگی عیسی و مریم باکره هستند.