Чизҳое, ки дар бораи меҳрубонии туркӣ бояд донед

Яке аз хислати машҳури Туркия меҳрубонии мардумаш мебошад ва яке аз ҷозибаҳои асосӣ барои хориҷиён имтиёзҳои хурди онҳо ҳангоми боздид аз Туркия мебошад.

Туркия ҳамчун кишваре бо гуногунии зиёди фарҳангӣ шинохта мешавад, аз таомҳо то истиқбол, таърих ва заминаҳои забонӣ.

Дар ҳамсояи худ барои қаҳва ё як пиёла қаҳваи туркӣ рафтан ва сӯҳбати тасодуфиро пешроҳои нест. Чунин чизҳо дар айни ҳол дар саросари ҷаҳон маъмул нестанд, аммо қариб ки ҳар вақт дар Туркия ё дар заминаҳои муқаррарӣ таҷриба мешаванд. Аммо вақте ки мо дар фарҳанги туркӣ дар бораи меҳмоннавозӣ суҳбат мекунем, он дар вақти нӯшидани чой ё қаҳва қатъ намешавад; аслан, решаҳои он дар фарҳанг ва таърихи турк амиқтар мешӯхад.

Дар Туркия, шумо ба бисёр чизҳое рӯ ба рӯ мешавед, ки худро истиқболшуда ҳис мекунед ва шояд яке аз хонаҳои ҳар яке аз наздиконаатон, ки дар он ҷо имкони таъми як хӯроки хонапазии воқеӣ ва кондитерхоро доред, ва бисёр хонаи оилаи туркро метавонед бӯйи таомашон дар тамоми кӯча, то имрӯз бимонед!

Чунин анъанаҳо дар бисёр кишварҳо, мутаассифона, дар ин ҷаҳонбинии замонавӣ ва зудҳаракат хеле маъмул нестанд ва дар бештари кишварҳои пешрафта шумо чунин чизҳо ба ҷуз дар канори шаҳрҳои калон пайдо мекунед.

Дар Туркия, шумо инро дар ҳама ҷо, дар ҳар хонаи рафтаатон хоҳед ёфт, ки шумо ба хӯрок даъват мешавед, шояд танҳо як хӯроки содда, аммо ба шумо ҳисси аппетит медиҳанд, мисли замонҳои кӯҳна, ҳамаамон чунин рўзҳоро паси сар кардем.

Агар шумо дар таътил бошед ва дар Туркия дӯстҳо доред, ҳеҷ роҳе нест, ки онҳо дар тӯли як шабонарӯз ба шуморо даъват накунанд ва аз таҷрибаи зиндагии самимона ва истиқболи онҳо баҳра набаранд, мумкин аст аз чизҳои соддатарин, монанди пешниҳоди ба шумо «меҳмон» беҳтарин ҷои нишаст дар хона ё беҳтарин ҷои хоб, то ба зиёфати олиҷаноби «Лаимони туркӣ» иборат аст, чунки шояд чунин чизҳо дар бисёр ҷойҳои ҷаҳон мавҷуд набошад, аммо туркҳо майл доранд, ки беҳтарин чизҳои худро бо роҳгардҳое, ки наинки як бор тасодуф меоянд ё бори аввал ташриф меоранд, ба хотир гиранд.

Ва онҳо инчунин чунин чизҳоро ба чунин маъракаҳо захира мекунанд ва ниҳодаи қабулкунандагони хонаро дар ҳоле омода мекунанд, ки гӯё кишвар барои як девлятории дипломатӣ аз як кишвари дигар омодагӣ мебинад.

Бо ҳамаи ин омилҳо ва бештар, барои бисёр хориҷиён пас аз ҳатто аввалин боздиди онҳо ба Туркия ҳисси тааллуқ накардан душвор аст. Ин яке аз сабабҳоест, ки чаро мо мебинем, ки бисёр одамон аз тамоми ҷаҳон танҳо дар асоси таҷрибаи аввалини худ дар Туркия зиндагӣ карданро сар мекунанд ва идома медиҳанд, то ҳамаи омилҳои ин анъанаи зебои надоин гардидаро лаззат баранд.